سرمایه گذاری
لغت سرمایه گذاری می تواند دامنه گسترده ایی از فعالیت ها را شامل گردد. این واژه می تواند شامل سرمایه گذاری در گواهی سپرده، اوراق قرضه، سهام عادی یا صندوق های مشترک سرمایه گذاری باشد. اگر چه افرادی که به شکل حرفه ای به سرمایه گذاری می پردازند و از دارایی های دیگری، مانند گواهی خرید، برگ اختیار خرید و فروش سهام و دارایی های مشهود مثل طلا و اشیا قیمتی جهت انجام سرمایه گذاری هم بکار می برند.
سرمایه گذاری می تواند شامل درجات متفاوت ریسک پذیری باشد و هر شخصی، چه فردی با تحصیلات دانشگاهی و چه یک شهروند عادی، می تواند با توجه به شرایط خود تصمیمات سرمایه گذاری را به کار ببرد.
سرمایه گذاری:
سرمایه گذاری به تبدیل وجوه مالی به یک یا چند نوع دارایی که برای مدتی در آینده نگهداری می شود؛ پس لازمه مدیریت ثروت سرمایه گذاران می باشد. این ثروت شامل مجموع درآمد فعلی و ارزش فعلی درآمدهای آینده می باشد؛ پس ارزش فعلی و مفهوم بهره مرکب می تواند تاثیر بسزایی را در این پروسه داشته باشد.
هدف سرمایه گذاران عموما، رشد و توسعه سرمایه خود و بهره مندی از منافع آن در آینده، است. آنها اصولا ممکن است سرمایه خود را به مدت طولانی و طی سال ها و دهه ها نگه داشته و از سود دهی آن بهره ببرند. البته سرمایه گذاری در قسمت های متفاوت تعابیر متفاوتی دارد.
برای نمونه، در اقتصاد سازمان ها، شامل به وجود آمدن و تامین سرمایه اولیه و یا بیشتر کردن سرمایه در سازمان ها می باشد که در انتظار پیشرفت کسب و کار و سود بیشتر می باشد. هر چقدر سرمایه یک سازمان بیشتر باشد، بهتر می توان فعالیت ها را توسعه داده و در نهایت به سود و درآمد بیشتری حاصل کند.
سرمایه گذاری در علم اقتصاد: سرمایه گذاری به معنی خرید کالایی که در حال حاضر استفاده نمی شود اما در آینده شخص به آن نیاز پیدا خواهد کرد و آن کالا برای او سودآور است.
سرمایه گذاری در علم مالی: سرمایه گذاری به این معنی می باشد که شخص یک دارایی مالی مثل سهام را خریداری می کند و پیش بینی می کند که آن دارایی مالی در آینده سودآور است و قیمتش بیشتر می شود و با فروش به قیمت بالاتر سود خوبی کسب می کند.
مفهوم سرمایه و سرمایه گذاری
تمامی منابع مالی و پولی و منابع قابل تبدیل به پول، سرمایه گفته می شود. جامعه ها و سازمان هایی که عموما دارای سرمایه بیشتری می باشند، نسبت به رقبای خود که سرمایه کمتری دارند، عملکرد و فعالیت بهتری دارند. امروزه، نیرو های انسانی هم بخشی از سرمایه به حساب می آیند.
سرمایه می تواند نقدی و غیر نقدی باشد. سرمایه نقدی همان پول نقد می باشد و سرمایه غیر نقدی شامل انواع دارایی ها می شود که اشخاص دارند. البته سرمایه با پول متفاوت می باشد و تفاوت دارد. پول فقط نقدینگی می باشد که همیشه در دسترس می باشد و قابل تبادل سریع است؛ ولی سرمایه دارای مدت زمان و طول عمر بیشتری می باشد و برای به وجود آوردن ثروت در سرمایه گذاری، به کار می رود.
برای نمونه: برند ها، نرم افزارها که از شیوه آنها می توان ثروت به وجود آورد نوعی سرمایه به حساب می آید.
انواع سرمایه گذاری:
سرمایه گذاری بر اساس موضوع به دو گروه واقعی و مالی دسته بندی می شود. گروه واقعی نوعی است که شخص با فدا کردن ارزشی در زمان حاضر، نوعی دارایی واقعی کسب می کند. در حقیقت موضوع سرمایه گذاری، دارایی واقعی می باشد. خرید ملک یا آپارتمان، مثالی بارز از آن می باشد.
در گروه مالی، شخص در ازای فدا کردن ارزش حاضر، نوعی دارایی مالی که نتیجه آن اصولا جریانی از وجوه نقد می باشد کسب می کند. سرمایه گذاری در اوراق بهادار مانند سهام عادی یا اوراق مشارکت که شخص در ازای پرداخت پول، محق به دریافت جریانی از وجوه نقد به صورت سود می شود، سرمایه گذاری مالی به حساب می آید.
املاک و مستغلات: خرید خانه، آپارتمان، زمین و غیره به منظور کسب درآمد یا بیشتر کردن سرمایه می تواند یک نوع سرمایه گذاری واقعی به حساب می آید. این درآمد می تواند از اجاره آن ملک یا فروش به قیمتی بالاتر از نرخ خرید انجام گردد.
کالا های فیزیکی: خرید طلا، نقره، جواهرات و هر نوع کالای ارزشی که قابلیت خرید و فروش دوباره داشته باشد می تواند یک نوع سرمایه گذاری واقعی به حساب آید.
سهام: خرید سهام شرکت ها در بازار بورس اوراق بهادار به منظور کسب درآمد و افزایش سرمایه یک سرمایه گذاری مالی به حساب می آید. ریسک سرمایه گذاری در بازار بورس خیلی بالاست و افرادی که علم آن را در این بازار را دارند، می توانند با مدیریت ریسک در این بازار فعالیت کنند و بازدهی بیشتری نسبت به دیگر دارایی ها کسب کنند.
اوراق بدهی: اوراق بدهی برای فراهم کردن بودجه مالی لازم جهت پیاده سازی طرح های شرکت ها و نهاد های کشور می باشد و به شکل معمول به وسیله دولت منتشر و ضمانت می شود و از آنجایی که پرداخت اصل و فرع این اوراق به وسیله دولت تعهد می شود، جز اوراق کم ریسک به حساب می آیند.
اوراق بدهی مشخصات مشترکی از جمله تاریخ سررسید، ارزش اسمی، نرخ سود اسمی و قیمت فروش دارند. اوراق مشارکت و صکوک دو نوع عمده از اوراق بدهی موجود در بازار به حساب می آیند.
تاپ وان مطالعه مقاله طرح کسب و کار یا بیزینس پلن را به شما عزیزان پیشنهاد می نماید.
سپرده بانکی: یکی از سرمایه گذاری های کم ریسک سپرده های بانکی مدت دار می باشد که به وسیله بانک ها عرضه می گردد و در حساب های متفاوت در بازه های زمانی مختلف می تواند نرخ سود متفاوتی داشته باشد. این سرمایه گذاری با توجه به ریسک کم آن بازدهی پایین تری نسبت به دیگر گزینه های موجود در بازار خواهد بود.
صندوق های سرمایه گذاری: صندوق سرمایه گذاری یکی از شیوه های سرمایه گذاری در بازار سرمایه می باشد. صندوق ها نهاد های واسطه مالی می باشند که وجوه مردم را جمع کرده و در اوراق بهادار سرمایه گذاری می کنند و اشخاص را از سود حاصل منتفع می نمایند.
صندوق سرمایه گذاری درآمد ثابت: این صندوق ها با ترکیب دارایی های مالی متفاوت مثل اوراق مشارکت، سپرده های بانکی، اوراق خزانه و جز سرمایه گذاری های کم ریسک به حساب می آید و دارای ضامن نقد شوندگی و پرداخت سود می باشند که در بازه زمانی مشخص به سرمایه گذاران سود صندوق را پرداخت می کنند.
صندوق سرمایه گذاری در سهام: این صندوق ها درصد مشخصی از ترکیب دارایی خود را به سهام سازمان های بورسی و مابقی را به اوراق مشارکت مختص می کند، پس ریسک بالاتری به نسبت صندوق های درآمد ثابت دارد و احتمال بازدهی بالاتر هم وجود دارد.
صندوق سرمایه گذاری مختلط: این نوع صندوق ها در ترکیب دارایی خود از سهام و اوراق با درآمد ثابت به نسبت حدودا مساوی سرمایه گذاری می کنند. نسبت دارایی سهام و اوراق با درآمد ثابت صندوق های مختلط احتمال دارد در طی زمان تغییر کند، ولی معمولا این نسبت حداقل چهل درصد و حداکثر شصت درصد سهام می باشد و مابقی شامل اوراق با درآمد ثابت می باشد. ریسک این نوع صندوق ها از صندوق های سهامی کمتر و بازدهی بیشتری نسبت به صندوق های درآمد ثابت خواهند داشت.
صندوق سرمایه گذاری قابل معامله (ETF)
این صندوق ها دارایی های مختلفی از سهام و اوراق بهادار دارند و مثل سهام در بورس معامله می شوند. بر خلاف صندوق های سرمایه گذاری مشترک که NAV هر واحد در پایان روز محاسبه و اساس خرید و فروش قرار می گیرد،ETF را می توان مثل سهام در طول یک روز معاملاتی معامله کرد.
طرح و برنامه مالی سرمایه گذاری
بیش از این که اشخاص اقدام به سرمایه گذاری کنند هر شخصی می بایست یک طرح کلی مالی را تنظیم نماید. این چنین طرحی می بایست در برگیرنده تصمیم گیری در مورد انجام معامله باشد. به علاوه نحوه مالکیت، طول عمر دارایی و میزان سودآوری آن هم باید مد نظر قرار گیرد.
سرانجام این که این طرح باید شامل میزان حداقل وجوه پس انداز ضروری هم باشد. همچنین، مفهوم ترکیب بهینه حائز اهمیت می باشد، چرا که ثروت اشخاص که به شکل دارایی های متفاوت نگهداری می گردد، می بایست به شکل واحد، ارزش یابی و مدیریت گردد. ثروت می بایست در قالب پرتفوی، مدیریت و ارزشیابی گردد. پرتفلیو در برگیرنده مجموعه سرمایه گذاری یک سرمایه گذار می باشد.
دیدگاهتان را بنویسید