قیمت گذاری به اضافه هزینه

قیمت گذاری به اضافه هزینه که به نام قیمت گذاری نشانه گذاری نیز شناخته می شود، یک روش قیمت گذاری است که در آن درصد ثابتی به هزینه ای که برای تولید یک واحد از یک محصول نیاز است، اضافه می شود (هزینه واحد). یعنی عدد حاصل قیمت فروش محصول است.

این روش قیمت گذاری صرفا به بهای واحد معطوف بوده و قیمت های تعیین شده توسط رقبا را نادیده می گیرد. به همین دلیل، همیشه برای بسیاری از مشاغل مناسب نیست زیرا عوامل خارجی مانند رقبا را در نظر نمی گیرد. به عبارت دیگر این استراتژی قیمت گذاری بر عوامل داخلی مانند هزینه تولید تمرکز دارد تا عوامل خارجی مانند تقاضای مصرف کننده و قیمت های رقیب. این استراتژی قیمت گذاری معمولا توسط فروشگاه های خرده فروشی برای تعیین قیمت ها استفاده می شود.

شرکت‌های خرده‌فروشی مانند پوشاک، خواربارفروشی، و فروشگاه‌های بزرگ اغلب از قیمت‌گذاری به اضافه هزینه استفاده می‌کنند. در این موارد، تنوع در اقلام فروخته شده وجود داشته و درصدهای نشانه گذاری متفاوتی را می توان برای هر محصول اعمال کرد.

اگر نرم‌افزار ابری را به‌ عنوان سرویس (SaaS) می‌فروشید، این روش قیمت‌گذاری بهترین گزینه نیست، زیرا ارزشی که محصولات شما ارائه می‌کنند اغلب مهم‌تر از هزینه‌های تولید محصولات است.

روش قیمت گذاری به اضافه هزینه برای مشاغلی که می خواهند استراتژی رهبری هزینه را دنبال کنند مناسب است. با به اشتراک گذاشتن خط مشی قیمت گذاری آن با مصرف کنندگان و گفتن چیزی مانند “ما هرگز بیش از X٪ برای محصولات خود هزینه نخواهیم کرد”، می توان از قیمت گذاری به اضافه هزینه به عنوان بخشی از ارزش پیشنهادی شرکت استفاده کرد. این شفافیت به اعتمادسازی با مشتریان کمک می‌کند و به کسب‌وکارها اجازه می‌دهد تا یک برند معتبر بسازند.

فرمول قیمت گذاری به علاوه هزینه

فرمول قیمت گذاری هزینه به اضافه با اضافه کردن هزینه های مواد، نیروی کار و سربار و ضرب آن در (1 + مقدار نشانه گذاری) محاسبه می شود. هزینه‌های سربار هزینه‌هایی هستند که نمی‌توانید مستقیماً آن‌ها را به هزینه‌های مواد یا نیروی کار اعمال کنید، و اغلب هزینه‌های عملیاتی مربوط به ایجاد یک محصول هستند.

نشانه گذاری

نشانه گذاری درصد تفاوت بین هزینه واحد و قیمت فروش محصول است. می توانید با کم کردن هزینه واحد از قیمت فروش و تقسیم عدد حاصل بر هزینه واحد، نشانه گذاری محصول را محاسبه کنید. سپس نتیجه نهایی را در 100 ضرب کنید تا درصد نشانه گذاری به دست آید.

مثال

فرض کنیم که یک خط تولید لباس راه اندازی کرده ایم و باید قیمت فروش پیراهن را محاسبه کنیم. هزینه های تولید یک پیراهن به شرح زیر است:

هزینه مواد: 10 ريال

هزینه کار: 30 ريال

هزینه های سربار: 15 ريال

جمع کل هزینه : 55 ريال

با نشانه گذاری 50٪، فرمول به صورت زیر است:

قیمت فروش = 55 ريال (1 + 0.50)

قیمت فروش = 55 ريال (1.50)

قیمت فروش = 82.50 ريال

با این روش قیمت فروش برای هر پیراهن 82.50 ريال محاسبه می شود.

مزایا و معایب یک استراتژی قیمت گذاری به علاوه هزینه

اگر بخواهیم از یک استراتژی قیمت گذاری به اضافه هزینه استفاده کنیم، باید مزایا و معایب آن را بسنجیم. در اینجا چند نکته کلیدی برای بررسی وجود دارد.

مزایا

1- استفاده ساده

استفاده از استراتژی قیمت گذاری به اضافه هزینه، نیازی به تحقیق گسترده ندارد. در عوض، فقط باید هزینه های تولید خود را تجزیه و تحلیل کنیم (به عنوان مثال، نیروی کار، مواد و سربار) و قیمت نشانه گذاری را تعیین کنیم.

2- توجیه قیمت

استراتژی قیمت ‌گذاری به اضافه هزینه ارتباط با مصرف ‌کنندگان را آسان می ‌کند که چرا تغییرات قیمت ایجاد شده است. به عنوان مثال، اگر شرکتی به دلیل افزایش هزینه های تولید نیاز به افزایش قیمت فروش محصول خود داشته باشد، این افزایش قابل توجیه است.

3- فراهم کردن نرخ بازدهی ثابت

هنگامی که به درستی محاسبه می شود، قیمت ‌گذاری به اضافه هزینه باید منجر به پوشش تمام هزینه ها شود. و با توجه به درصد نشانه گذاری باید انتظار نرخ بازدهی ثابتی داشته باشیم.

معایب

1- تنظیم کردن قیمت بالا

از آنجایی که این استراتژی قیمت‌ گذاری قیمت ‌های رقیب را در نظر نمی‌ گیرد، این خطر وجود دارد که قیمت فروش ما بسیار بالا باشد. اگر مصرف کنندگان تصمیم بگیرند با یک رقیب با قیمت پایین تر تجارت کنند، آنگاه این امر می تواند منجر به از دست دادن فروش شود.

2- عدم تضمین پوشش تمام هزینه ها

حجم فروش قبل از قیمت گذاری محصول پیش بینی می شود و گاهی اوقات این برآورد نادرست است. اگر فروش بیش از حد تخمین زده شود و از نشانه گذاری کم برای قیمت گذاری محصول استفاده شود، اقلام کمتری فروخته می شود و ممکن است هزینه های تولید محصول پوشش داده نشود. این اغلب منجر به آسیب مالی برای شرکت می شود.

3- نبود انگیزه برای عملکرد موثر

اگر کسب و کار بر اساس قیمت فروش باشد، به طور بالقوه می تواند همان درصد را از یک محصول کسب کند، حتی اگر هزینه های تولید افزایش یابد. این امر انگیزه کسب و کار را برای عملکرد مؤثرتر از بین می برد و هزینه های تولید محصولات خود را کاهش می دهد. وقتی کسب‌وکارها استراتژی ‌های خود را با شرایط متغیر تطبیق نمی ‌دهند، بعید است که در آینده موفق شوند.

با یک استراتژی قیمت گذاری به اضافه هزینه، می توان به سادگی محصول خود را علامت گذاری کرد تا قیمت فروش آن را تعیین گردد. با این حال، باید به مزایا و معایب این روش نشانه گذاری نگاهی انداخت تا مشخص شود که آیا این روش برای کسب و کار ما مناسب است یا خیر.

تفاوت بین قیمت گذاری به اضافه هزینه و قیمت گذاری مبتنی بر ارزش

برای تعیین قیمت فروش یک محصول، قیمت گذاری به اضافه هزینه ، کل هزینه های ساخت یک محصول را در نظر می گیرد. از سوی دیگر، قیمت گذاری مبتنی بر ارزش تنها به ارزش درک شده مشتریان از محصول متکی است.