ریفاینانس

Refinance

ریفاینانس به فرآیند بازنگری و جایگزینی شرایط یک قرارداد اعتباری موجود که معمولاً در رابطه با وام یا وام مسکن مورد استفاده قرار می گیرد، اشاره دارد. هنگامی که یک کسب و کار یا افراد تصمیم به تامین مالی مجدد یا ریفاینانس یک تعهد اعتباری و مالی می گیرند، به طور موثر به دنبال ایجاد تغییرات مطلوب در نرخ بهره، برنامه بازپرداخت و یا سایر شرایط مندرج در قرارداد خود هستند. در صورت تایید، وام گیرنده قرارداد جدیدی دریافت می کند که جای توافق اولیه را می گیرد.

وام گیرندگان زمانی که نرخ بهره به طور قابل توجهی تغییر می کند و باعث صرفه جویی در پرداخت بدهی ناشی از توافق جدید می شود، اقدام به ریفاینانس می کنند.

مصرف کنندگان عموماً به دنبال تأمین مالی برخی از تعهدات بدهی هستند تا شرایط استقراض مطلوب تری -که اغلب در پاسخ به تغییر شرایط اقتصادی است- را بدست آورند. اهداف مشترک از تامین مالی مجدد، کاهش نرخ بهره ثابت برای کاهش پرداخت ها در طول عمر وام، تغییر مدت زمان وام، یا تغییر از وام مسکن با نرخ ثابت به وام مسکن با نرخ قابل تنظیم  یا بالعکس است.

وام گیرندگان همچنین ممکن است به دلیل بهبود مشخصات اعتباری آنها، به دلیل تغییرات ایجاد شده در برنامه های مالی بلندمدت خود، یا پرداخت بدهی های موجود خود با تلفیق آنها در یک وام با قیمت پایین، مجدداً سرمایه گذاری کنند.

رایج ترین انگیزه برای تامین مالی مجدد، محیط نرخ بهره است. از آنجایی که نرخ‌های بهره چرخه‌ای هستند، بسیاری از مصرف‌کنندگان زمانی که نرخ‌ها کاهش می‌یابد، سرمایه‌گذاری مجدد را انتخاب می‌کنند. سیاست پولی ملی، چرخه اقتصادی و رقابت در بازار می‌توانند از عوامل اصلی افزایش یا کاهش نرخ بهره برای مصرف‌کنندگان و کسب‌وکارها باشند. این عوامل می توانند بر نرخ بهره در همه انواع محصولات اعتباری، از جمله وام های غیر گردان و کارت های اعتباری گردان تأثیر بگذارند. در محیطی با نرخ فزاینده، بدهکارانی که محصولاتی با نرخ بهره متغیر دارند، در نهایت سود بیشتری می پردازند.

به منظور تامین مالی مجدد، وام گیرنده باید به وام دهنده فعلی یا وام گیرنده با درخواست جدید خود مراجعه کرده و درخواست وام جدید را تکمیل کند. تامین مالی مجدد متعاقباً شامل ارزیابی مجدد شرایط اعتبار و وضعیت مالی یک فرد یا یک تجارت می شود. وام های مصرفی که معمولاً برای ریفاینانس در نظر گرفته می شوند، شامل وام های رهنی، وام خودرو، و وام های دانشجویی است.

کسب و کارها ممکن است به دنبال ریفاینانس وام های رهنی در املاک تجاری باشند. بسیاری از سرمایه گذاران تجاری ترازنامه شرکت خود را برای وام های تجاری صادر شده توسط طلبکاران که می توانند از نرخ های بازار پایین تر یا نمایه اعتباری بهبود یافته بهره مند شوند، ارزیابی می کنند.

انواع ریفاینانس

انواع مختلفی از گزینه های ریفاینانس وجود دارد. نوع وامی که یک وام گیرنده تصمیم به گرفتن آن می گیرد به نیازهای وام گیرنده بستگی دارد. برخی از این گزینه های ریفاینانس عبارتند از:

– ریفاینانس با نرخ و مدت

این رایج ترین نوع ریفاینانس است. ریفاینانس با نرخ و مدت زمانی اتفاق می افتد که وام اصلی پرداخت شده و با یک قرارداد وام جدید که مستلزم پرداخت بهره کمتر است، جایگزین شود.

– بازپرداخت نقدی

زمانی که ارزش دارایی پایه ای که وثیقه وام را تامین می کند، افزایش یافته باشد، بازپرداخت به وسیله وجه نقد رایج تر می شود. این معامله شامل برداشت حقوق صاحبان سهام در ازای مبلغ وام بالاتر (و اغلب نرخ بهره بالاتر) است. به عبارت دیگر، وقتی ارزش دارایی روی کاغذ افزایش می‌یابد، می‌توانید به جای فروش آن، با وام به ارزش آن دسترسی پیدا کنید. این گزینه کل مبلغ وام را افزایش می دهد اما به وام گیرنده امکان دسترسی فوری به پول نقد را می دهد در حالی که همچنان مالکیت دارایی را حفظ می کند.

بازپرداخت نقدی به وام گیرنده این امکان را می دهد که بخشی از وام را برای نسبت وام به ارزش کمتر یا پرداخت های وام کوچکتر بپردازد.

– ریفاینانس تلفیقی:

در برخی موارد، وام تلفیقی ممکن است راه موثری برای تامین مالی مجدد باشد. هنگامی که سرمایه‌گذار وام واحدی را با نرخی پایین‌تر از متوسط ​​نرخ بهره فعلی‌اش در چندین محصول اعتباری دریافت می‌کند، می‌توان از ریفاینانس تلفیقی استفاده کرد. این نوع تامین مالی مجدد مستلزم آن است که مصرف ‌کننده یا کسب‌ و کار برای وام جدید با نرخ پایین‌تر درخواست دهند و سپس بدهی‌های موجود را با وام جدید بپردازند و کل اصل باقی‌مانده خود را با پرداخت‌های نرخ بهره بسیار پایین‌تری باقی بگذارند.

ریفاینانس شرکتی

ریفاینانس شرکتی فرآیندی است که از طریق آن یک شرکت تعهدات مالی خود را با جایگزینی یا تجدید ساختار بدهی های موجود سازماندهی می کند. ریفاینانس شرکتی اغلب برای بهبود وضعیت مالی شرکت انجام می شود و همچنین می تواند در زمانی که یک شرکت در مضیقه است با کمک تجدید ساختار بدهی انجام شود. ریفاینانس شرکتی اغلب شامل فراخوان صدور اوراق قدیمی تر اوراق قرضه شرکتی، در صورت امکان، و انتشار اوراق جدید با نرخ بهره پایین تر است.

تفاوت بین تسهیلات فاینانس و ریفاینانس

1- حداکثر مدت جهت اعطای تسهیلات فاینانس بیش از یکسال و برای ریفاینانس تا یک سال است.

2- بازپرداخت تسهیلات به بانک‌های خارجی در فاینانس توسط بانک مرکزی و در ریفاینانس توسط بانک‌های تجاری تضمین‌شده است.

3- از تسهیلات فاینانس برای خرید و احداث پروژه‌های سرمایه‌ای و تجهیزات، ماشین‌آلات خطوط تولیدی و خدمات اعم از نصب و راه‌اندازی، آموزش و دانش فنی استفاده می‌شود درحالیکه از تسهیلات ریفاینانس برای ورود کالاهای خاصی است که بانک تعیین می‌کند، استفاده می‌شود.

4- استفاده‌ کنندگان از تسهیلات فاینانس شامل اشخاص حقیقی، اشخاص حقوقی، وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها و شرکت‌های دولتی هستند اما در تسهیلات ریفاینانس علاوه بر اشخاص حقیقی و حقوقی، شرکت‌ها و سازمان‌های وابسته به دولت، چنانچه از منابع بودجه عمومی کشور بطورکلی و یا برای ثبت سفارش خاصی استفاده نمی‌کنند، مشمول استفاده از این تسهیلات خواهند بود.

در تاریخ 20 اسفند ماه سال 1397 بانک مرکزی در بخشنامه ای شرایط تامین اعتبارات یوزانس و ریفاینانس و مدت ارائه اسناد حواله ارزی را اعلام کرد. به گزارش روابط عمومی بانک مرکزی؛ این بانک در بخشنامه شماره 97.451869 و پیرو بخشنامه شماره 172104‏‏.97 مورخ 20‏‏/5‏‏/1397 با استناد به تصويب نامه شماره 169368‏‏‏‏‏.ت55789هـ مورخ 15‏‏‏‏‏/12‏‏‏‏‏/1397 هیئت وزیران، موارد زیر را جهت اجرا ابلاغ کرد.

1- تأمين ارز اعتبارات اسنادی مدت دار (یوزانس)، ریفاینانس و بروات اسنادی مدت دار که «اسناد حمل آنها قبل از تاریخ 31‏‏/1‏‏/1397 معامله و ظهرنویسی» و«پروانه گمرکی مطابق با ثبت‌سفارش و اسناد حمل مربوطه حاکی از ترخيص قطعی کالا  قبل از تاريخ مذکور» ارائه شده باشد، در صورتی‌که سررسید پرداخت آنها بعد از  تاریخ 16‏‏/5‏0‏/1397 باشد، به مبلغ ارزش کالای ترخیص شده (حسب پروانه گمرکی مرتبط) و در صورت تأیید دستگاه اجرایی مربوط به نرخ رسمی و از محل ارزهای در دسترس این بانک امکانپذير خواهد بود.