قرارداد مهندسی- تدارکات و تجهیزات (EP)
قرارداد مهندسی– تدارکات و تجهیزات (EP) از زیرمجموعه های قرارداد مهندسی- تدارکات- ساخت و اجرا (EPC) است. روش EP (مهندسی و تدارکات) یک قرارداد خدماتی برای انجام خدمات لازم برای امور مهندسی شامل تهیه و توسعه نقشه ها، نقشه کشی و مشخصات و خدمات تدارکات محدود است.
برنامه ریزی محیط کار برای قراردادهای EP
در اینگونه قراردادها مالک می‌خواهد که پیمانکار مهندسی و تدارکات (EP) با پیمانکار ساخت و ساز برای اجرای برنامه‌ریزی محیط کار مطابق با مدلی که توافق می شود کار کند و از آن پشتیبانی کند.
پیمانکار EP باید آگاه باشد که پیمانکار ساخت و ساز یک طرح اجرای برنامه ریزی محیط کاری را ارائه خواهد کرد که حداقل استانداردها را در نظر می گیرد و باید مطابق با شرایط و ضوابط توافق شده بین مالک و پیمانکار ساخت و ساز اجرا شود.
پیمانکار ساخت و ساز یک منطقه طراحی کاری را به مجموعه ای از بسته های کاری ترجیحی تقسیم می کند. این بسته های کاری ترجیحی برای مالک و پیمانکار EP صادر می شود تا بخش های مربوطه از محدوده کلی کار را با محصولات تحویلی پیمانکار EP مطابقت دهد، مانند: بسته های کاری مهندسی (EWP)، مواد و تجهیزات. با مشارکت مالک، پیمانکار ساخت و ساز و پیمانکار EP باید در مورد این مرزهای بسته بندی برای منافع متقابل بحث و توافق کنند. این همکاری در طول پروژه و تا تکمیل آن نیز ادامه خواهد داشت.
اگر پیمانکار EP و پیمانکار ساخت و ساز نتوانند در مورد تجزیه بسته های کاری ترجیحی و بسته های کاری مهندسی به توافق برسند، مالک به همراه پیمانکار EP و پیمانکار ساخت و ساز توافق نامه ای را تنظیم می کنند که در راستای منافع پروژه خواهد بود.
در طول مرحله مهندسی اولیه پروژه، نتیجه ای که از توافق بین پیمانکار EP و پیمانکار ساخت و ساز حاصل می شود این است که پیمانکار ساخت و ساز بسته های کاری ترجیحی را شناسایی کرده و در قالب یک طرح، بسته های کاری ترجیحی را توسعه می دهد.
هر کدام از بسته های کاری ترجیحی شامل موارد زیر است، اما به آنها محدود نمی شود:
– شرح مفصلی از محدوده کار برای یک منطقه تعریف شده که برای اجرا توسط پیمانکار ساخت و ساز آزاد شده است.
– یک لایحه دقیق از مواد که تمام مقادیری را که در محدوده کاری توسط بسته های کاری ترجیحی را تشکیل می دهد، مشخص می کند.
– برنامه ای که جزئیات شروع و تکمیل تاریخ های مربوط به حوزه کاری را که توسط بسته های کاری ترجیحی منتشر شده است.
– الزامات فنی، مراجع و اطلاعات مربوط به حوزه کاری منتشر شده در بسته های کاری ترجیحی.
– ملاحظات ایمنی با توجه به ارزیابی کار و ریسک.
پیمانکار مهندسی باید آگاه باشد که پیمانکار ساخت و ساز موظف است برنامه های دقیق و گسترده ردیابی، نظارت و برنامه نصب را از شروع تا تکمیل هر برنامه نصب در طول مرحله ساخت و ساز پروژه تهیه و حفظ کند. پیمانکار مهندسی باید از طرح برنامه نصب و فرآیندهای آن با حفظ الزامات برنامه زمانی تحویل مهندسی (EWP) که شامل مواد و تجهیزات است، پشتیبانی کند.
قبل از رسیدن بسته های کاری ترجیحی به مرحله IFC که یک استاندارد جهانی است، پیمانکار ساخت و ساز و یا پیمانکاران ردیف پایین تر آن باید یک طرح اولیه از برنامه نصب برای هر بسته های کاری ترجیحی تهیه کنند که اندازه تقریبی و تاریخ برنامه ریزی شده برای هر برنامه نصب را نشان دهد. مالک طرح، برنامه نصب پیمانکار را بررسی خواهد کرد و باید آن را تایید کند. اگر مالک نظراتی در مورد ارسال اولیه و درخواستی داشته باشد، پیمانکار ساخت و ساز طرح برنامه نصب را با در نظر گرفتن نظرات مالک به منظور جلب موافقت مالک مجدداً ارسال می کند. تاریخ ارسال اولیه طرح برنامه نصب توسط پیمانکار باید بین مالک، گروه CM یا مدیران ساخت و ساز و پیمانکار ساخت و ساز در طول EDS یا فاز مهندسی اولیه پروژه توافق شود.
وظایف و مسئویت های پیمانکار EP:
– بررسی و اظهار نظر در مورد پیمانکار ساخت و ساز طرح بسته های کاری ترجیحی و سایر موارد مناسب. این نظرات باید جهت بازبینی برای مالک ارسال شود. نظرات مالک و پیمانکار EP به پیمانکار ساخت و ساز ارائه می شود تا ثبت شود. این طرح قبل از تایید نهایی توسط مالک طرح می باشد.
– شرح مفصل محدوده بسته های کاری ترجیحی را برای یک منطقه تعریف شده مرور کرده و نظرات خود را برای اجرا توسط پیمانکار ساختمانی به مالک و پیمانکار ساخت و ساز ارسال می کند.
– توافق متقابل با پیمانکار ساخت و ساز با توجه به طرح بسته کار ترجیحی و تفکیک منطقه طراحی به بسته های کاری ترجیحی مربوطه
– تاریخ های مورد نیاز بسته های کاری ترجیحی را با تاریخ صدور قابل تحویل مواد و تجهیزات هماهنگ و پشتیبانی کند.
هنوز دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.