قرارداد EPC
قرارداد مهندسی، تدارکات و ساخت یا قرارداد EPC نوعی قرارداد ساخت و ساز بین طرفین است که در آن پیمانکار مسئولیت کلیه فعالیت های مهندسی، تدارکات و ساخت و ساز را بر عهده دارد تا پروژه تکمیل شده را در مدت زمان و هزینه از پیش تعیین شده به کارفرما یا مالک تحویل دهد.
قرارداد EPCF
قرارداد مهندسی– تدارکات و تجهیزات- ساخت و اجرا – تامین مالی (EPCF) از زیرمجموعه های قرارداد مهندسی- تدارکات- ساخت و اجرا (EPC) است. در روش EPCF كارفرما علاوه بر انجام عملیات مهندسی، تامین كالا، نصب و راه اندازی، تامین منابع مالی پروژه را نیز به پیمانكار واگذار می كند و تنها در موارد محدودی با تامین كننده دیگری منعقد می شود.
تفاوت قرارداد EPCF و EPC+F
زمانی که پیمانکار خود تقبل هزینه ها را بر عهده می گیرد و پس از انجام کار هزینه های خود را همراه با نرخ ناشی از سرمایه گذاری خود دریافت می دارد، به این مدل قراردادی EPCF گفته می شود. یعنی پیمانکار هم کارمزد انجام قرارداد و هم سود مربوط به تامین سرمایه انجام کار را دریافت می کند.
حال زمانی نیز وجود دارد که در آن پیمانکار، سرمایه گذار را به عنوان تامین کننده مالی پروژه معرفی می کند. در این صورت یک قرارداد بین سرمایه گذار و کشور میزبان و یک قرارداد بین پیمانکار EPC و کشور میزبان که به این نوع قراردادها EPC+F گفته می شود، منعقد می گردد. یعنی قرارداد EPC با یک شرکت و قرارداد تامین مالی با یک شرکت دیگری منعقد می گردد.
بنابراین در قرارداد EPCF تامین مالی بر عهده ی پیمانکار ولی در قرارداد EPC+F معرفی سرمایه گذار با پیمانکار است و خود پیمانکار سرمایه گذار نیست.
برای دریافت دستورالعمل مربوط به اسناد ارزیابی سرمایه گذاران EPCF، اینجا کلیک کنید.
هنوز دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.