سیر تحولات سیستم های مختلف اجرایی
در دوره طولانی روش طرح و ساخت روش غالب بوده و بسیاری از بناهای تاریخی موجود به این شیوه ساخته شده اند. سالهای پس از ۱۹۰۰ و به خصوص بعد از جنگ جهانی دوم به علت پیچیده شدن طرح ها، روش سه عاملی شکل گرفت و در دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ شکل تکامل یافته این سیستم در قالب روش های مدیریتی در اروپا و آمریکا گسترش پیدا کرد. سیستم طراحی و ساخت اولد مجددی در سالهای میانی دهه ۸۰ داشته و دوباره در دهه ۹۰ رشد چشمگیری به خود گرفت. سیستم های نوین نیز در دهه های اخیر و بیشتر در کشورهای در حال توسعه برای ساخت پروژه های زیربنایی و افزایش مشارکت بخش خصوصی ایجاد گشت.
امروزه در صنعت ساخت و ساز از تمام سیستم های اجرایی فوق استفاده می شود اما شرایط و فاکتورهای مختلفی وجود دارد که باعث می شود کارفرما نوع خاصی از این سیستم ها را در اجرای پروژه خود برگزیند.
مهمترین شرایطی که بر انتخاب سیستم اجرای پروژه تاثیر گذارند، عبارتند از:
– قوانین و مقررات کشوری
– بزرگی و پیچیدگی پروژه و وضعیت منابع کارفرما
– زمان لازم برای انجام پروژه
– شرایط اقتصادی، اجتماعی و سیاسی موجود
– سیستم های متداول محلی و تمایل و گرایش طرف های درگیر در پروژه برای هر یک سیستم ها
– اطمینان از هزینه تمام شده و بسیاری از عوامل
نمودار زیر مقایسه ای بین سیستم های مختلف اجرایی را نشان می دهد. میزان گستردگی هر بیشتر این نمودار به خوبی مشاهده می شود.
برگرفته از کتاب “قراردادهای BOT و کاربرد آن در قراردادهای زیربنایی ایران“
هنوز دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.